Spreken of zwijgen? Het is niet altijd gemakkelijk om te zwijgen wanneer de situatie het vraagt. En te spreken wanneer het goed is om je te uiten. Sommigen houden geen rekening met de gevoelens van de ander. En gooien alles wat ze denken en soms voelen eruit. Anderen voelen en polsen wanneer de omstandigheden gunstiger liggen iets te delen wat meer moeite kost.
maar ook anderen hebben geleerd om het onderscheid te maken bij wie ze zich wel op een veilige manier kunnen uiten. En bij wie dit elke keer weer op weerstand stuit.
Spreken of zwijgen?
Spreken is zilver, zwijgen is goud. Een spreekwoord dat in dit blog meteen in mijn gedachten opborrelt. Hoe ver trek jij dit spreekwoord door in je dagelijkse leven? En hoe kijk je naar de verschillende situaties. Waarin je voor jezelf besloten hebt alles wat er in je omgaat te vergrendelen. Selectief te delen of alles op een ongenuanceerde manier te ventileren.
We kunnen wel naar elkaar toe eerlijkheid verwachten en dat ook uitroepen. Ik heb altijd zo een dingetje met onder andere het woord eerlijk. Als ik dit heel vaak hoor uitroepen bij iemand. Dan voel ik even dieper vanwaar die focus zo hard ligt op eerlijkheid. Alsof anderen dan niet eerlijk zouden zijn of onwaarachtig in het leven staan.
Constant zeggen, laat ik eerlijk zijn
Als iemand overdrijft in die kwaliteit wordt dit een excessieve eis. Tot zelfs dwangmatigheid waardoor de ander zich behoorlijk kan irriteren. Dat is de krachtige energie die hier doorheen wordt gesluisd.
Mogelijks kan de oorzaak wel worden gevonden in het verleden. Door veelvuldig te maken hebben gehad met op onwaarheden gebaseerde relaties in de ouderlijke thuis. De basis voor eerlijkheid afdwingen is gelegd. En iedereen met wie je contact krijgt, krijgt met dit gedrag te maken. Je moet eerlijk zijn. Punt. De vraag is: wat is eerlijk zijn? En wanneer heb je het gevoel oneerlijk te zijn?
Wat is eerlijk zijn?
Hier zitten nogal wat valkuilen, want iemand die zichzelf als heel eerlijk ervaart. Heeft het soms wel moeilijk met hoe iemand anders zich op eigen wijze uit. En niet minder eerlijk is. Maar wel vanuit zijn waarheid.
Dan kom ik bij de essentie van het hart. Als je verbonden bent met je hart. En spreekt of zwijgt vanuit je hart. Dan is het geen kwestie van eerlijk of oneerlijk zijn. Het hoofd bedenkt dit allemaal. En wel om situaties of mensen onder controle te hebben of te houden.
Vastlopen op verwachtingen
We verwachten zoveel van de ander, vanuit ons verleden en ervaringen. We verwachten eerlijkheid, rechtvaardigheid, trouw, loyaliteit, liefde, openheid. En toch zullen we die nooit vinden. Als we niet onderzoeken in onszelf in welke mate we zelf alles buiten onszelf plaatsen.
Wat in jou vraagt om eerlijkheid, rechtvaardigheid, trouw, loyaliteit, liefde, openheid? Wat is het wat nog geheeld mag worden? Ik geloof dat als we hierin de weg naar binnen afleggen. De woorden tot hart kwaliteiten transformeren. En dan zijn er geen woorden meer nodig, want dan BEN JE HEEL en geheeld.